Μελέτη της εναπομένουσας αντοχής και παραμορφωσιμότητας, υπό κεντρικό θλιπτικό φορτίο, άοπλων κυλινδρικών δοκιμίων συμβατικού σκυροδέματος ενισχυμένων με μανδύες ινοπλεγμάτων σε ανόργανες μήτρες (ΙΑΜ), μετά από έκθεσή τους σε υψηλές θερμοκρασίες.

Για τη μελέτη της εναπομένουσας αντοχής και παραμορφωσιμότητας άοπλων κυλινδρικών δοκιμίων συμβατικού σκυροδέματος ενισχυμένων με μανδύες ΙΑΜ, υπό κεντρικό θλιπτικό φορτίο, χρησιμοποιήθηκαν 10 ομάδες δοκιμίων, η κάθε μία απαρτιζόμενη από τουλάχιστον 3 πανομοιότυπα δοκίμια. Οι πέντε εκ των ομάδων δοκιμίων περιελάμβαναν τα δοκίμια αναφοράς, υποβαλλόμενα μόνο σε δοκιμή κεντρικής θλίψης, ενώ οι υπόλοιπες πέντε περιελάμβαναν τα δοκίμια τα οποία υπεβλήθησαν πρώτα σε χρονοϊστορία πυρός και κατόπιν σε θλίψη. Η κάθε πεντάδα ομάδων δοκιμίων απαρτιζόταν από απερίσφιγκτα δοκίμια και δοκίμια περισφιγμένα με τέσσερεις διαφορετικούς μανδύες ΙΑΜ (κοινής τσιμεντοειδούς μήτρας).

Η αύξηση της θερμοκρασίας στα δοκίμια που εκτέθηκαν σε υψηλές θερμοκρασίες γινόταν κλιμακωτά μέχρι τους 400°C με ρυθμό ίσο με: (α) 90°C/min από τη θερμοκρασία περιβάλλοντος μέχρι τους 200°C (όπου και κρατήθηκε σταθερή για 5 min) και (β) 50°C/min από τους 200°C μέχρι τους 300°C (όπου και κρατήθηκε σταθερή για 5 min) και από τους 300°C μέχρι τους 400°C (όπου και κρατήθηκε σταθερή για 44 min). Ο συνολικός χρόνος έκθεσης σε υψηλές θερμοκρασίες ήταν ίσος με 1 h. Η επίδραση της έκθεσης σε υψηλές θερμοκρασίες ως συνάρτηση του αριθμού των στρώσεων του μανδύα και του υλικού των ινών εκτιμήθηκε μέσω υπολογισμού των λόγων αποδοτικότητας [αντοχή των πυρόπληκτων περισφιγμένων δοκιμίων προς: (1) την αντοχή των απερίσφιγκτων δοκιμίων αναφοράς και (2) την αντοχή των απερίσφιγκτων πυρόπληκτων δοκιμίων].

Δοκίμια μετά την έκθεσή τους σε υψηλές θερμοκρασίες φέροντα τριχοειδείς ρωγμές: α) δοκίμιο ενισχυμένο με ΙΑΜ και β) δοκίμιο ελέγχου